HERKOMST VAN DE NAAM LIEVELOO

Alle naamvarianten Lieveloo, van Lieveloo, van Lieverloo, van lieverlo, van Lieverlooij, van Lieverloij, Liebenrood, Liberloo, Liwelo, Liverloz, Liverloe, Lievenloo etcetera lijken een herkomst te vinden in de zuidelijke Nederlanden (de omstreken van het huidige Luik in België). De naam wordt veelvuldig in officiële en niet officiële acten verschillend gespeld en het is pas na ca.1820 (toen Napoleon de burgelijke registratieverplichting invoerde voor de Nederlanden) gestabiliseerd. Voor die tijd kwam het voor dat naar één en dezelfde persoon gerefereerd werd met namen als Livelo of Lieverloo of Liwelo.

De naam blijkt echter zeldzaam te zijn en weinig geografische spreiding gekend te hebben.

Tot op heden zijn er een drietal hoofdstromen in de familiehistorie te onderscheiden: de tak Lieveloo, de tak van Lieverloo en de verreweg oudste tak van De Liverlo. Alleen van de eerste twee takken zijn er nu nog naamdragers voorzover mij bekend. De link tussen deze drie takken is vooralsnog niet helder, alhoewel vermoedens bestaan voor een link tussen de van Lieverloo en de De Liverlo ter niveau van Mathias Liverlo (geboren 1587, getrouwd met Barbara van Aeijken op 11-08-1619 te Lubbeeek) en Petrus Lieverloo (geboren in 1616).

Recent onderzoek doet het vermoeden dat de vader van de verheen als oudste Lieveloo aangemerkte Hendrik Jurien Liveloo (1650-1721) een soldaat genaamd Abel Livelo (~1620-1689) zou kunnen zijn. Hij was getrouwd met Barbara Hansz (getrouwd op 29-01-1643 in Nijmegen). Deze Abel zou de link kunnen zijn tussen de takken Lieveloo en De Liverlo. Maar verder onderzoek zou deze vermoedens eerst nog moeten bevestigen.

De de Liverlo 's waren vooral bekend in Luik (Liège, België) waar zij in de 16e t/m de 18e eeuw belangrijke functies in het stadsbestuur en kerkelijk/juridisch bestuur bekleed hebben. De naam lijkt daarna grotendeels uit deze stad verdwenen (ten gronde gericht door de markies de Beauchamps !) en duikt de naam vanaf circa 1625 op in de omgeving van Oss (van Lieverloo). De familie van Lieverloo ontwikkeld zich dan hoofdzakelijk in en rond Oss met Lummen, Beneden-Leeuwen en Boven-Leeuwen, Wamel, Nijmegen,St. Oedenrode,Berchem en Geffen als varianten. Ook de familie van Lieverlooij (een duidelijk aantoonbare verschrijving van de naam van Lieverloo) evolueert rond Oss, Berchem en Nijmegen en de familie Liberloo vooral in het belgische Lummen, Lubbeek en Paal. De familie Lieveloo lijkt minder honkvast : van de oudste zekere Lieveloo (Hendrik Jurrien) is bekend dat hij (wellicht rond 1660) uit Blankenheim in het 'Land van Marck ' kwam. Het graafschap "Marck " bevond zich niet ver van Luik. Deze Lieveloo is in 1689 in Heesch (nabij Oss en Nijmegen, haast te toevallig om niet gelieerd te zijn aan de al eerder gesignaleerde van Lieverloo s rond Oss) getrouwd en overleden in Dordrecht. Zijn zoon Johannes (geboren in Heesch) verhuist daarna van Dordrecht naar de omgeving van Alkmaar/Medemblik/Enkhuizen/Monnickendam/Hoorn en Ouderkerk om tenslotte in Den Haag te belanden. Waar de van Lieverloo(ij) en de Luikse de Liverlo katholiek waren zijn de Lieveloo steeds gereformeerd/protestants. Een verschil dat doet vermoeden dat als er al een onderlinge link te vinden is deze van ver voor 1700 kan zijn (wellicht in de periode 1600-1650). Men veranderde zeker na die tijd niet zomaar van religie en misschien is dat juist de reden geweest dat de familie Lieveloo zich van het Luikse heeft gedistantieerd en naar het meer protestantse noorden is vertrokken. Bekend is dat Hendrik Jurrien Lieveloo en daarna zijn zoon en kleinzoon bij aankomst in het noorden opvallende functies vervulden in de 'geld-productie'.

Over de herkomst van de naam zelf is niet veel zeker, maar Pierre Hanquet schrijft hierover in zijn boek "Les Liverlo à Liège" * :

Camille de Borman, gesteund door de chevalier de Limbourg, heeft gemeld dat "de familie de Liverlo afkomstig is uit Leverloe, het huidige Leveroy". Dit oort bevindt zich ten noorden van Maaseik en de Thorn. In de buurt ervan bevindt zich een dorp dat tegenwoordig Tungelroy heet en dat ook in aanmerking komt om aan de wieg van de de Liverlo te hebben gestaan : De eersten noemden zich aanvankelijk "van Tongerlo genoemd Liverlo " . Zo komt al in 1462 een Thomas de Liverloe in Luik voor en nog eerder, in de 15e eeuw, zou er een Cloes de Liverloz alias Liekerk in Luik bevonden hebben. Hij bezat een huis dat later in het bezit kwam van de Pailhe, Berlier en Hodeige (belangrijke Luikse families).

Onduidelijkheid blijft echter bestaan want Abry die de archieven van Warfusée bestudeerde noteert aan de hand van een vroeg 18e eeuws document dat de eerste familie was: Pierre Smets van Tongerlo, uit Tongerlo, getrouwd met Ailid d 'Everloe "beide families van gedistingeerde herkomst"

Dit gezin zou zich ten gevolge van de oorlogen in Luik gevestigd hebben. Volgens Hanquet komt deze verklaring van Abry wat al te toevallig overeen met de heropbloei van Luik na de oorlogsvernietiging van 1468. In dat jaar zou Mathieu de Liverlo (bijgenaamd le Becque) getrouwd zijn met Catherine d 'Athin, dochter van burgemeester Wathieu d 'Athin. Mathieu 'le Becque ' zou na de pestepidemie van 1483 de naam van zijn moeder d 'Everloe hebben overgenomen.

Dit boek is verschenen bij de Societé des Bibliophiles Liégeois in 1963 en heeft als ondertitel : Evolution sociale d 'une famille liégeoise de XVIe au XVIIIe siècle.

Pierre Hanquet was de secrétaire de la société des Bibliophiles Liégeois